Narkopolityka

Postanowiłem dołożyć swój mały wkład do wielkiego dzieła rewizji polskiej literatury i polskich mitów, trochę na zasadzie: „Kopernik była kobietą”. Była czy nie była, długie włosy w każdym razie miała, przynajmniej na obrazku.

Szef Biura ds. Narkotyków i Przestępczości ONZ Antonio Maria Costa powiedział, że system finansowy przetrwał dzięki pieniądzom pochodzącym z handlu narkotykami.

Rząd PO to rząd miłości. Okazał ją emerytom pracującym w trudnych warunkach. Jednej czwartej z nich wydłużył wiek emerytalny, reszcie kazał pracować tak długo, jak w warunkach normalnych.

Kwestia penalizacji posiadania drobnych ilości narkotyków, przedstawiona w taki sposób, w jaki zrobił to Piotr Gabryel, wpisuje się w konserwatywno-liberalną próbę redefinicji źródeł legitymizacji państwa.

Warto zadać sobie pytanie: co gorzej wpłynie na kręgosłup moralny młodego człowieka – skręt czy odsiadka z regularnymi gangsterami?

Raport „Stan problemu narkotykowego w Europie” – zagubiony w Nowym Wspaniałym Świecie, czekający w szatni na swojego prawowitego właściciela – okazał się być fascynującą, przynajmniej momentami, lekturą.

Nowelizacja ustawy umożliwi zawieszenie bądź umorzenie wyroku, jeśli oskarżony podejmie leczenie.

Pod koniec listopada pod obrady Sejmu miał trafić projekt nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Jesteśmy narodem karzącym. Pomimo działań „Solidarności” i rozwoju ruchu obywatelskiego, nadal mamy archaiczne oczekiwania, że państwo pewne rzeczy załatwi za nas.

W zeszłym roku podejrzanych o posiadanie niedozwolonych środków było aż 17 tys. obywateli. Z badań prof. Krzysztofa Krajewskiego wynika, że w większości są to osoby posiadające minimalne ilości narkotyków.