29 kwietnia w Warszawie przed Biurem Edukacji odbyła się demonstracja przeciwko cięciom w stołecznej edukacji. Protest zorganizowano z inicjatywy Warszawy Społecznej oraz Ogólnopolskiego Pracowniczego Związku Zawodowego „Konfederacja Pracy”. Zebrało się blisko dwieście osób.
Manifestacja to czerwone światło dla prowadzonej w warszawskiej edukacji polityki cięć. Protestujący sprzeciwiają się łączeniu klas szkolnych i oddziałów przedszkolnych, ograniczaniu liczby godzin zajęć specjalistycznych przeznaczonych dla przedszkolaków ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi, zmniejszaniu etatów woźnych, zwolnieniom i obniżaniu wynagrodzeń dla nauczycieli. O proteście zadecydowano podczas spotkania interwencyjnego, w którym wzięło udział ponad 150 pracowników oświaty, rodziców i mieszkańców stolicy. Pod listem interwencyjnym w ciągu czterech pierwszych dni podpisało się 10 tysięcy osób. Organizatorzy zapowiadają, że są w stanie zebrać nawet 130 tys. podpisów wymaganych do odwołania rady miasta.
Stronom – dyrektorce biura Joannie Gospodarczyk i społecznej delegacji – nie udało się dojść do porozumienia w trakcie rozmowy. Maciej Łapski ze stowarzyszenia Warszawa Społeczna podkreślał konsekwentny brak zainteresowania problemami rodziców i nauczycieli: przedstawicielki władz nie widzą możliwości odejścia od „racjonalizacji” wydatków na edukację, ale zapowiadają, że nie odbędzie się to kosztem dzieci.
W zapewnienia władz nie wierzą również rodzice i nauczyciele – przypominają, że miasto oszczędza na edukacji od półtora roku, a wszystko zaczęło się od szkolnych stołówek.
Decyzjami ratusz jest zaniepokojona również Rzeczniczka Praw Obywatelskich Irena Lipowicz: „Ustalenie niskiego limitu godzin, w ramach których dziecko będzie mogło korzystać z przysługujących mu zajęć, doprowadzi do sytuacji, w której nie wszystkie zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego zostaną zrealizowane. Ta niepokojąca perspektywa stawia pod znakiem zapytania urzeczywistnienie przez miasto stołeczne Warszawę idei edukacji włączającej, której realizacja wynika ze zobowiązania przyjętego przez Polskę na mocy art. 24 [Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych,] który to przepis w sposób jednoznaczny wskazuje na prawo osób z niepełnosprawnościami do edukacji bez dyskryminacji i na zasadach równych szans”.
