Przed Nowym Rokiem – ostatni rzut oka w statystyki.
Miejsce 10. Jakub MAJMUREK, Dobry doktór idzie do nieba
Ach, cóż to był za niezwykły człowiek… Wizjoner. Mecenas i dobrodziej. Doktor praw. I esteta. O zmarłych tylko dobrze, jasne, ale czy o tak ważnej postaci dla polskiej transformacji i gospodarki jak Jan Kulczyk można pisać nie na kolanach – ale też bez obelg i wydumanych oskarżeń? Można. I trzeba. Czytajcie Majmurka.
Miejsce 9. Jerzy BABAROWSKI, Król Piotruś Pierwszy
Widzieliście go na pewno w telewizji śniadaniowej albo czytaliście o nim na Pudelku. Młody, piękny, zdolny i bogaty. Plus żółte lamborghini na stanie. Dziś przeciwko Piotrowi K. toczy się kilkanaście postępowań i jest poszukiwany (choć bez zapału) listem gończym. A na czym robił pieniądze? O tym opowiada reportaż Jerzego Babarowskiego.
Miejsce 8. Kaja PUTO, Ratunek dla Unii? Wywalić Europę Środkową na zbity pysk
Kaja Puto bez litości, bez sentymentów i bez owijania w bibułkę o postawie krajów Europy Środkowo-Wschodniej w czasie kryzysu uchodźczego, które dla ludzi uciekających przed cierpieniem i głodem mają tylko pogardę, wyzwiska i zasieki. „Niech sobie urządzą Wielką Polskę, Wielką Słowację i Wielkie Węgry bez uchodźców”. I gdzieś poza Unią, której istoty i wartości najwyraźniej dalej nie rozumieją.
Miejsce 7. Eliza MICHALIK, Nie jestem podstawką pod mikrofon
Od jej zwolnienia zaczęły się głośne w całej Polsce kłopoty radia RDC. Potem były jeszcze pamiętne, bo niegrane w święta, kolędy oraz niewłaściwi goście – aż kropkę nad i postawił zarząd RDC, usuwając ze stanowiska szefową radia, Ewę Wanat. O co poszło? Można powiedzieć złośliwie, że o „zbyt wyraziste poglądy” dziennikarzy i o ich „zbyt szeleszczące spódnice”. A bardziej serio – o to, co zawsze, czyli spór, jak ma wyglądać prawdziwie równa, demokratyczna, partnerska i pluralistyczna debata o współczesnej Polsce i świecie.
Miejsce 6. Joanna JURKIEWICZ, Żabka to koszmar. A na imię mu polski kapitalizm
To miał być przepis na mały rodzinny biznes, ale skończyło się źle: długi ajentów, malejące marże, olbrzymia rotacja prowadzących sklepy i pracujących w nich, weksle in blanco i niekorzystne umowy podpisywane z centralą sieci. Czy to przypadek, pech – czy przemyślana strategia na działalność gospodarczą po polsku? „Żabka to kapitalizm w pigułce”, mówi w wywiadzie Joanna Jurkiewicz, autorka książki Dekada ajentów.
Miejsce 5. Adrian ZANDBERG, My, niezamożna większość
„Nie chcemy już tego politycznego teatrzyku i recyklingu znanych twarzy”, mówił tuż po wyborach prezydenckich Adrian Zandberg. Jego twarz cała Polska zobaczyła podczas telewizyjnej debaty liderów partii, którą – dzięki swojej niebanalności, klarowności i zdecydowaniu w sądach – dość nieoczekiwanie wygrał. A wtedy wszyscy rzucili się do internetu, żeby sprawdzić, kim jest ten wielki brodacz i o co chodzi partii Razem.
Miejsce 4. Kinga DUNIN, Polskie kobiety witają uchodźców
A tak ostrzegali: przypłyną ci muzułmanie falą, burkami was, kobiety, nakryją, szariatem usta zamkną. I co? I nic. Kinga Dunin dalej uważa, że śniada cera i białe zęby przybyszów są lepsze niż kartoflane nosy autochtonów. I że właśnie o tym śpiewali Donatan i Cleo w swoim niezapomnianym przeboju. Cóż za konfuzja!
Miejsce 3. Jaś KAPELA, Reżimowa kłamczuszka Miriam Shaded
„Najbardziej znana Polka pochodzenia syryjskiego” zaistniała w powszechnej świadomości, gdy jej fundacja zajęła się sprowadzaniem z ogarniętej wojną Syrii kilkudziesięciu rodzin. Po początkowych zachwytach i wyrazach uznania, także ze strony polityków, nadeszło jednak otrzeźwienie. Jak się okazało, Miriam Shaded ma raczej proste poglądy na bardzo skomplikowaną sytuację na Bliskim Wschodzie: chrześcijanie są najbardziej prześladowani, muzułmanie to terroryści, a w Syrii należy wspierać Baszara al-Aasada. I pewnie ta prostota zaprowadziła ją ostatecznie na listy wyborcze Korwina.
Miejsce 2: Slavoj ŽIŽEK, Norwegia nie istnieje
Z lewicowo-liberalnymi poglądami na temat uchodźców polemizował, i to ostro, Slavoj Žižek. „Największymi hipokrytami są ci nawołujący do otwarcia granic. Dobrze wiedzą, że to nigdy nie nastąpi: uruchomiłoby to w Europie populistyczną rewoltę. Odgrywają rolę pięknoduchów, lepszych od reszty zepsutego świata, podczas gdy sami cały czas świetnie sobie w nim radzą” – pisał w swoim tekście. Co jednak konstruktywnego proponował w zamian?
Miejsce 1: Sławomir SIERAKOWSKI, Uchodźcy to ofiary, a nie źródło terroryzmu
Zamachy w Paryżu z 13 listopada, w których zginęło 130 osób, jedno z najważniejszych i najtragiczniejszych wydarzeń mijającego roku, wywołały na całym świecie szok, niedowierzanie i rozpacz. Ale nie u wszystkich. Polski prawicowy internet już w parę chwil po atakach uznał je za dowód na swoje teorie, że uchodźcy to największe zagrożenie dla Europy. Wtórowali mu nowy minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski i poseł Paweł Kukiz, snujący bez zażenowania opowieść o „lewactwie” sprowadzającym do nas „islamską dzicz”.
**Dziennik Opinii nr 365/2015 (1150)
