Znane także jako „wiersz o globalnym ociepleniu”
Znane także jako „wiersz o globalnym ociepleniu”
***
jeśli coś się nie stanie
jeśli nic się nie zmieni
jeśli czegoś nie zrobimy
jeśli nie przestaniemy działać
jak gdyby nic nie mogło zaszkodzić tej kupie kamieni
na której siedzimy
mój boże
jakaż to będzie piękna katastrofa
(chciałbym ją podziwiać
czasami już to robię)
czytam o niej codziennie
i już prawie nie mogę
doczekać się tej erupcji zniszczenia
niestety ono nadchodzi powoli
rozpływa się po rzekach
roznosi z powietrzem
ukrywa się w chmurach
korzysta z odrzutowców
cała ludzka technika jest na jej zawołanie
albo jego?
katastrofa to ona
zniszczenie to ono
dziecko o którym tyle rozmawialiśmy
niestety nie ma połowy głowy
za to mózg na wierzchu
wiszące gałki oczne
rozszczep całej twarzy
na szczęście za bardzo je kochamy
by mu zrobić aborcję
***
Od 21 kwietnia, przez trzy tygodnie, Jaś Kapela podróżował po Australii w ramach międzynarodowego projektu Stacje Pogody, który stawia literaturę i narrację w centrum dyskusji o zmianach klimatycznych. Organizacje z Berlina, Dublina, Londynu, Melbourne i Warszawy wybrały pięcioro pisarzy do programu rezydencyjnego, który stworzy okazję do wspólnej pracy i zbadania, jak literatura może inspirować nowe style życia w kontekście najbardziej fundamentalnego wyzwania, przed którym stoi dzisiaj ludzkość – zmieniającego się klimatu.
Zobacz stronę projektu Stacje Pogody
