Jeden z przywódców Maja ’68, rzecznik ruchu studenckiego w Paryżu. W związku z udziałem w wydarzeniach majowych został wydalony z Francji. Zamieszkał w Niemczech, gdzie współtworzył tzw. opozycję pozaparlamentarną, do 1990 roku wydawał lewicowy magazyn „Pflasterstrand”. Od 1994 jest posłem Parlamentu Europejskiego z ramienia ugrupowania Zieloni – Wolny Sojusz Europejski, obecnie współprzewodniczy ich frakcji. W Wydawnictwie Krytyki Politycznej ukazała się jego książka Maj ‘68. Rewolta (2008) redagowana przez niego i Rüdigera Dammana oraz Co robić? Mały traktat o wyobraźni politycznej na użytek Europejczyków (2010).