Michał Zadara

Irańska Telewizja Polska

Dwa tygodnie temu zaproszono mnie do programu „Kultura Głupcze” w TVP 2: bardzo niszowy program, emisja w niedzielne poranki. Mieliśmy rozmawiać miedzy innymi o moim spektaklu Jezus Chrystus Zbawiciel. W studiu oprócz mnie wokół stołu usiedli: były ksiądz Tadeusz Bartoś, obecny ksiądz Wiesław Dawidowski, reżyser deklarujący się jako katolik Krzysztof Zanussi, prowadzący program Kamil Dąbrowa, z długą brodą. Sami mężczyźni, wszyscy powyżej 35 roku życia, dwóch z brodą. I pierwsze pytanie od prowadzącego z brodą: jak nas wszystkich dotknęła abdykacja papieża Benedykta i co znaczy ten dramatyczny gest.

To pytanie pada w świeckiej telewizji w programie o kulturze.

Ksiądz i eks-ksiądz opowiadają o swoich rozmyśleniach na temat byłego papieża, a kiedy przychodzi moja kolej, protestuję: problemy watykańskiej biurokracji nie mają nic wspólnego z moim życiem, mieliśmy rozmawiać o Jezusie, i że to przecież miał być świecki program o kulturze – a nie wyznaniowy program o papieżu. Ale mój protest jest nieskuteczny, reszta gości nie widzi problemu, prowadzący przypomina mi, że przecież zrobiłem spektakl o Jezusie więc na pewno spodziewam się czegoś po nowym papieżu, i ponownie pyta o jakże ludzki gest eks-papieża i czy wzruszył nas. Rozglądam się wokół stołu:  „Tak – nagle to widzę wyraźnie – tak właśnie wyglądają nowoczesne, świeckie programy w Irańskiej TV. Faceci z brodami i duchowni rozmawiają o biurokratycznych problemach ajatollahów, pytając, jak to się ma do przesłania proroka. Już jesteśmy niebezpiecznie blisko dyktatury księży – myślę wtedy – i TVP to już wie, i się dostosowało do nowej formy władzy w naszym kraju”.

Dwa dni później występuję w programie „Hala Odlotów” w zupełnie świeckiej TVP Kultura, by rozmawiać o moim spektaklu Jezus Chrystus Zbawiciel. Zanim wpuszczają mnie na ekran, Max Cegielski i Katarzyna Janowska dyskutują z księdzem o abdykacji Benedykta. Potem sadzają mnie na kanapie obok Marii Peszek i Max Cegielski, z długą brodą, pyta o mój spektakl Jezus Chrystus Zbawiciel.

I rozumiem już, że ja należę do tego polskiego państwa irańskiego, że polska irańska telewizja mnie zaprasza, bo ja zrobiłem spektakl o Jezusie, co jest dowodem na to, jak ważny w naszych nowoczesnych czasach jest Jezus i w związku z tym, jak bardzo nas interesuje dawny, poprzedni i nowy papież.

Ja się im przydaję, bo zrobiłem spektakl o Jezusie – nieważne, że opluwający kościół, księży i papieża. Mogą mnie zaprosić do swojej religijnej telewizji państwowej, bo mimo krytyczności wobec władzy religijnej, mój spektakl zajmuje się ich obszarem tematycznym i nawet mogę być dowodem na ich tolerancyjność – proszę bardzo, zapraszają zbuntowanego reżysera, który ma własny pogląd na sprawę Jezusa. Spektaklem o Jezusie nie wywalczyłem sobie niezależnego miejsca, tylko wpisałem się w świat księży i irańskiej telewizji polskiej.

Dzisiaj na okładce „Gazety Wyborczej” jest papież. I długi tekst o tym, jakie ubrania nosi papież i w jakim apartamencie zamieszka papież. I tak się powoli przyzwyczajamy, że zawsze, w każdym medium, nawet w tym felietonie na stronie Dziennika Opinii Krytyki Politycznej, mówimy o papieżu. Nawet jak mówimy, że jest chujem, to ciągle o nim mówimy.

To nie jest tak, że nam grozi państwo teokratyczne. Ono się tylko musi uprawomocnić.

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Michał Zadara
Michał Zadara
Reżyser teatralny
Reżyser teatralny, operowy, filmowy. Urodził się w 1976 roku w Warszawie. Studiował teatr i politykę w Swarthmore College, oceanografię w Woods Hole, reżyserię w Krakowie. Od roku 2005 stworzył ponad 50 inscenizacji dramatycznych, operowych oraz multimedialnych, m.in w teatrach: Wybrzeże w Gdańsku, Starym w Krakowie, Współczesnym we Wrocławiu, Narodowym i Powszechnym w Warszawie, Maxim Gorki w Berlinie, HaBima w Tel Awiwie, Schauspielhaus w Wiedniu; Collective: Unconscious w Nowym Jorku, Operze Wrocławskiej, Operze Narodowej, Muzeum Powstania Warszawskiego, Komische Oper w Berlinie. Laureat Paszportu „Polityki” w 2007 roku. W 2013 roku założył CENTRALĘ, organizację realizującą interdyscyplinarne projekty twórcze. W latach 2016–2019 wykładowca akademii teatralnej w Warszawie. W roku akademickim 2019/2020 profesor na wydziałach teatru oraz filologii klasycznej Swarthmore College, gdzie prowadził zajęcia z tragedii greckiej. Autor felietonów politycznych na krytykapolityczna.pl, współinicjator ruchu Obywatele Kultury, gitarzysta zespołu All Stars Dansing Band.
Zamknij