Strona główna/Kultura i sztuka/Opera 2.0

Opis

Kiedy myślimy dziś o operze, niejako samoczynnie narzuca się kontekst „po…” – po kryzysie tradycyjnej muzyki, po ogłoszonym wszem i wobec zmierzchu gatunku, ale też po burzliwych latach awangardy i kontestacji, po postmodernizmie.

Czy można w ogóle jeszcze mówić o operze jako żywej sztuce? Mamy na to pozytywną odpowiedź, propozycję pewnego spojrzenia – otóż istnieje życie poza kanonem tradycji. Jednocześnie potwierdzamy, że „zmierzch” opery istniał, bo czy da się dziś nadal pisać konwencjonalne spektakle z muzyką, oparte na prostych historyjkach, z motywami i tematami przypisanymi do postaci?

Ta książka to nasz gest performatywny, skreślający tę przebrzmiałą tradycję. Coś się skończyło i mamy coś nowego. Nie ma przecież zmierzchu, po którym nie przychodzi kiedyś świt…

Monika Pasiecznik

krytyczka muzyczna, redaktorka „Ruchu Muzycznego”, felietonistka „Odry”. Absolwentka filologii polskiej na UWr i teorii muzyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Publikowała też m.in. w „Glissandzie”, dwutygodnik.com, „Ricie Baum”. W latach 2009 i 2011 członkini komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu. Autorka pierwszej polskiej monografii Karlheinza Stockhausena – Rytuał superformuły. Karlheinz Stockhausen: Licht. Die Sieben Tage der Woche. Współautorka pierwszej polskiej książki o operze współczesnej – Opera 2.1. Eseje o operach współczesnych.

Tytuł:

Po zmierzchu. Eseje o operach współczesnych. Opera 2.1

Projekt okładki:

rzeczyobrazkowe.pl

ISBN miękka oprawa:

978-83-62467-75-4

Rok wydania:

2013

Wymiary:

205x145

Liczba stron:

222