Nocnik

Andrzej Żuławski

Opis

Dziennik? Powieść? Kilka powieści w jednej? Nie, po prostu Nocnik, do którego spływają kolejne noce. I dni.

Rok z życia reżysera, pisarza – filmy, lektury, historie miłosne…

Rozliczenie ze światem, ale przede wszystkim z samym sobą. Gdyby Tyrmand pisał dziś swój dziennik, napisałby właśnie Nocnik.

„Chodzi o coś przeciwnego dziennikom. Te prowadzą pisarze mający siebie i swe pisarstwo za czcigodne. Takich jest wysypisko. Mimo nałogowych humanitariów, czyli uogólnień, kłamstw, narcyzmów i złotych myśli, wydają mi się oni głupcami. Najprzykrzejszy w ich uporczywych zapiskach jest ton szlachetny, najmniej przekonujące – refleksje nad życiem, śmiercią, cywilizacją, człowieczeństwem, ratunkiem poprzez sztukę i upadkiem w trywialność historii. […] Literatura jest owszem mrówczą pracą, ale i bluźnierczą plotą…”

(fragment książki)

Andrzej Żuławski

(1940-2016) – reżyser filmowy, scenarzysta, pisarz. Studiował na wydziale reżyserii IDHEC-u w Paryżu, filozofię na Sorbonie i nauki polityczne na UW. Był asystentem Andrzeja Wajdy (m.in. II reżyser przy Popiołach, 1965). Autor filmów: Trzecia część nocy (1971), Diabeł (1972), Najważniejsze to kochać (1975), Na srebrnym globie (1976-87), Opętanie (1981), Kobieta publiczna (1984), Narwana miłość (1985), Borys Godunow (1989), Moje noce są piękniejsze niż twoje dni (1989), Błękitna nuta (1989), Szamanka (1996), Wierność (2000). Autor ponad 20 książek m.in. Lity bór (1991), W oczach tygrysa (1992), Był sad (1992), Moliwda (1994), Niewierność (2001), O niej (2004), Bóg (2006), Nocnik (2010). O swoim życiu i twórczości opowiedział w wywiadzie-rzece Żuławski. Przewodnik Krytyka Politycznej (2008)