Strona główna/Historia krytyczna/Czekanie na rewolucję. Komuniści w II RP 1921-1926

Czekanie na rewolucję. Komuniści w II RP 1921-1926

Opis

Kontynuacja dziejów polskiej radykalnej lewicy opisanych w książce Państwo czy rewolucja? Polscy komuniści a odbudowywania państwa polskiego 1892-1920.

Przegrana Rosji Radzieckiej w wojnie polsko-bolszewickiej nie oznaczała rezygnacji komunistów z wywołania w Polsce rewolucji, choć jej termin musiał być odsunięty. Profesor Andrzej Friszke tym razem zachęca do refleksji nad polskim komunizmem dwudziestolecia, ale też nad realiami politycznymi i społecznymi ówczesnego państwa, problemami ideowymi i egzystencjalnymi, tożsamościowymi radykalnej lewicy tamtego czasu.

Nie mam pretensji do wyczerpania tematu; przeciwnie – niniejsza książka ma zachęcić do refleksji nad polskim komunizmem w tytułowym okresie, ale też nad realiami politycznymi i społecznymi młodego państwa, trudem jego budowania przy istnieniu tak wielu problemów zagrażających stabilizacji, jak również nad drogami myśli i emocji, problemami ideowymi, egzystencjalnymi i tożsamościowymi radykalnej lewicy. Chciałem też zachęcić młodszych historyków do badań nad epoką budowania państwa, ale i jego kontestowania, do pochylenia się nad złożonością problemów II Rzeczypospolitej. Punktem wyjścia dla moich badań jest chęć zrozumienia zjawiska, jakim był polski komunizm, ale jednocześnie ciągle powracało podstawowe pytanie: czy zbudowana w 1918 roku Polska miała szanse przetrwać i co zagrażało jej stabilności?
fragment wstępu

Pobierz Przeczytaj

Andrzej Friszke

(1956) – profesor historii, badacz dziejów najnowszych Polski, w latach 80. redaktor „Tygodnika Solidarność”, członek warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Jeden z najważniejszych znawców II RP i PRL, życia politycznego emigracji oraz historii opozycji politycznej w Polsce po 1944 roku. Autor m.in. książek O kształt niepodległej (1989), Życie polityczne emigracji (1999), Przystosowanie i opór. Studia z dziejów PRL (2007), Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i Komandosi (2007), Czas KOR-u. Jacek Kuroń a geneza Solidarności (2011), Rewolucja Solidarności 1980–1981 (2014), Związek Harcerstwa Polskiego 1956-1963 (2016), Państwo czy rewolucja (2020), Czekanie na rewolucję. Komuniści w II RP 1921-1926 (2024). W latach 1999-2006 był członkiem kolegium IPN. Jest pracownikiem naukowym Instytutu Studiów Politycznych PAN, wykłada również w warszawskim Collegium Civitas. Zdobywca wielu prestiżowych nagród m.in. nagrody „Polityki” (2011) oraz Nagrody im. Kazimierza Moczarskiego (2011) za książkę Anatomia buntu.