2. konferencja „Kultura i rozwój”

Program Kultura i rozwój stawia sobie zadanie stworzenia mapy nowych praktyk kulturowych oraz scharakteryzowanie ich pod kątem oddziaływania pro-rozwojowego. Na program składają się analizy realizowane pod opieką prof. Jerzego Hausnera przez zespół jego seminarzystów, doktorantów i współpracowników w Instytucie Studiów Zaawansowanych w Warszawie, jak również wyniki programu badawczo-konwersatoryjnego Fraktale, prowadzonego przez Edwina Bendyka we współpracy z Fundacją Nowej Kultury Bęc Zmiana w Narodowym Centrum Kultury. Podczas 2. Konferencji "Kultura i rozwój" zaprezentujemy wyniki tych badań. Uczestnicy Konferencji odpowiedzą na pytanie: w jaki sposób nowe praktyki kulturowe zorientowane na upodmiotowienie, wspólnotowość, partycypację i społeczną podtrzymywalność przyczyniają się do podniesienia jakości życia obywateli.

2. Konferencja KULTURA I ROZWÓJ
25 listopada 2014
Warszawa

[ZOBACZ WIDEO]

„Mapa to nie jest terytorium” pisał Edwin Bendyk w tekście otwierającym pierwszą Konferencję Kultura i rozwój w 2013 roku. Jeśli dzisiejszą kulturę identyfikujemy poprzez dobrze rozpoznane instytucje i zaakceptowane formy działania, a słowo rozwój przywołuje na myśl głównie wzrost gospodarczy, oznacza to, że gdzieś umyka nam duży fragment pola kultury (terytorium). Jednym z celów programu Kultura i rozwój jest odsłonięcie praktyk i aktywności kulturalnych pomijanych w dominujących opisach przestrzeni kultury oraz pokazanie relacji pomiędzy kulturą a rozwojem, które pozytywnie oddziałują na system społeczno-gospodarczy, wpływając na jakość naszego życia.

Program Kultura i rozwój stawia sobie zadanie stworzenia mapy nowych praktyk kulturowych oraz scharakteryzowanie ich pod kątem oddziaływania pro-rozwojowego. Na program składają się analizy case studies realizowane pod opieką prof. Jerzego Hausnera przez zespół jego seminarzystów, doktorantów i współpracowników w Instytucie Studiów Zaawansowanych w Warszawie, jak również wyniki programu badawczo-konwersatoryjnego Fraktale, prowadzonego przez Edwina Bendyka we współpracy z Fundacją Nowej Kultury Bęc Zmiana w Narodowym Centrum Kultury.

Podczas 2. Konferencji Kultura i rozwój zaprezentujemy wyniki tych badań. Omówionych zostanie 6 studiów przypadku: Autonomiczne Centrum Społeczne Cicha 4 (Lublin), Fundacja Cohabitat (Łódź), Koło Gospodyń Wiejskich (Lesznowola), Praska Biblioteka Sąsiedzka (Warszawa), Stowarzyszenie De-novo (Dynów) i Teatr Łaźnia Nowa (Kraków/Nowa Huta) oraz poznamy  konkluzje płynące z konwersatoriów programu Fraktale. Uczestnicy Konferencji odpowiedzą na pytanie: w jaki sposób nowe praktyki kulturowe zorientowane na upodmiotowienie, wspólnotowość, partycypację i społeczną podtrzymywalność przyczyniają się do podniesienia jakości życia obywateli, to jest – do rozwoju społeczno-gospodarczego. Do grona panelistów zaprosiliśmy m.in. prof. Monikę Kosterę, Edwina Bendyka, prof. Jerzego Hausnera.

Na zamknięcie Konferencji zaprezentujemy spektakl „Lepiej tam nie idź. Zmiany” w reżyserii Michała Borczucha, zrealizowany w ramach programu Samorządu Woj. Wielkopolskiego Wielkopolska: Rewolucje, którego kuratorką jest Agata Siwiak.

Konferencja skierowana jest do menadżerow kultury, pracowników instytucji kultury, organizacji i inicjatyw społecznych działających w przestrzeni kultury, animatorów, instruktorów, twórców, a także studentów kierunków związanych z animacją, kulturą i zarządzaniem w kulturze. Konferencja skierowana jest także do przedstawicieli struktur rządowych i samorządowych, którzy odpowie-dzialni są za tworzenie strategii i programów kultury. Organizatorzy Konferencji są otwarci na różne perspektywy rozmowy o kulturze, dlatego też udział mogą zgłosić osoby niezwiązane zawodowo z kulturą, a zainteresowane tym zagadnieniem.

———

PROGRAM
25 listopada, wtorek
miejsce: Marzyciele i rzemieślnicy. Dom innowacji społecznych, ul. Bracka 25, Warszawa

godz. 9.30–10.00 rejestracja uczestników

SESJA PORANNA
godz. 10.00–10.15 Otwarcie konferencji: prof. Jerzy Hausner, Igor Stokfiszewski oraz Krzysztof Dudek – dyrektor Narodowego Centrum Kultury
godz. 10.15–11.00 Wykład inaugurujący: prof. Monika Kostera „Interregnum i co dalej?” (abstrakt wykładu poniżej)
godz.11.00–11.45 Referat: Edwin Bendyk „W stronę metakultury rozwoju”, podsumowanie projektu Fraktale (informacje na temat projektu poniżej)

godz. 11.45–12.00 przerwa kawowa

godz. 12.00–14.00 Prezentacje case studies:
1/ Praska Biblioteka Sąsiedzka (Warszawa) – Marcin Wroński, Piotr Więcek
2/ Stowarzyszenie De-novo (Dynów) – Anna Świętochowska
3/ Fundacja Cohabitat (Łódź) – Bartłomiej Orlicki

godz. 14.00–15.00 przerwa obiadowa

SESJA POPOŁUDNIOWA
godz. 15.00–17.00 Prezentacje case studies:
1/ Koło Gospodyń Wiejskich (Lesznowola) – Jan Mencwel
2/ Autonomiczne Centrum Społeczne Cicha 4 (Lublin) – dr Agnieszka Ziętek, dr Rafał Czekaj
3/ Teatr Łaźnia Nowa (Kraków/Nowa Huta) – Krzysztof Malczyk, Łukasz Maźnica, Marek Oramus, Jan Strycharz, dr Barbara Worek

godz. 17.00–17.15 przerwa kawowa

godz. 17.15–18.30 Panel zamykający: Edwin Bendyk, prof. Monika Kostera, uczestniczki i uczestnicy konferencji
moderacja: Igor Stokfiszewski

WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE
godz. 19.15–20.30 spektakl teatralny
„Lepiej tam nie idź. Zmiany”, reż. Michał Borczuch, spektakl z udziałem dzieci związanych ze Stacją Szamocin oraz z Domu Dziecka w Szamocinie, prezentowany w cyklu Wielkopolska: Rewolucje 2014
miejsce: Teatr Studio, PKiN, pl. Defilad 1 Warszawa

_____

Zapraszamy do zapoznania się z katalogiem konferencji oraz obejrzenia galerii zdjęć z konferencji i nagrań wideo: relacji z konferencji, zapisu otwarcia konferencji, zapisu referatu Edwina Bendyka i zapisu panelu podsumowującego konferencję.

——-

WYKŁAD INAUGURUJĄCY
prof. Monika Kostera „Interregnum i co dalej?”
Po epoce nowoczesności „stałej” i „płynnej”, w terminologii wybitnego polskiego i brytyjskiego socjologa, Zygmunta Baumana, przyszedł czas załamania prawidłowości i mechanizmów społecznych, ekonomicznych i organizacyjnych, czas swego rodzaju pustki systemowej, określanej niekiedy metaforycznie jako Interregnum. Zarządzanie: nauka, praktyka i ideologia, pełniło znaczącą rolę w obu poprzednich epokach; często rola ta widziana jest jako kolonizatorska. Poziom społeczny średni, należący do świata organizacji, rozwijał się niezwykle dynamicznie przez całe ubiegłe stulecie, Charles Perrow wręcz mówił o społeczeństwie organizacji (society of organizations). Na podstawie badań terenowych prowadzonych wśród organizacji zorientowanych na wartości, znajdujących się poza głównym neoliberalnym nurtem zarządzania, definiującym cel organizowania jako zysk i maksymalizację finansowej korzyści, proponuję kilka jednocześnie starych i nowych idei do zastosowania w świecie po Interregnum, gdy na nowo przyjdzie nam konstruować społeczny świat. Inspiracje i przydatne pomysły znaleźć można w naukach i praktykach zarządzania humanistycznego, które cieszy się coraz większą popularnością, tak w naszym kraju, jak na świecie.

prof. Monika Kostera – profesor zwyczajna na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego i profesorem na Uniwersytecie w Leeds w Wielkiej Brytanii oraz profesorem gościem na Uniwersytecie Linneusza w Szwecji, University of Leicester i University of Essex w Wielkiej Brytanii. Otrzymała wraz z Prof. Ann Cunliffe grant badawczy Unii Europejskiej w ramach funduszu FP7 na cel badania organizacji zorientowanych na wartości (value driven organizations). Jest autorką i redaktorem naukowym 33 książek w języku polskim i angielskim opublikowanych m. in. przez takie wydawnictwa jak Blackwell, Edward Elgar, PWN oraz licznych artykułów naukowych w międzynarodowych czasopismach, m.in. Organization Studies, Journal of Organizational Behavior i Organizational Dynamics. Jest współredaktorem pism British Journal of Management i Management Learning oraz członkiem rady redakcyjnej 11 pism. Obecnie zajmuje się etnografią organizacji, podejściem archetypowym do zarządzania i kulturowym kontekstem organizowania, w szerszych ramach zarządzania humanistycznego.

——-

Edwin Bendyk: „W stronę metakultury rozwoju”, podsumowanie projektu Fraktale
Cykl konwersatoriów „Fraktale” zorientowany był na dyskutowanie wybranych aspektów problemu uobecniania, legitymizacji i animacji praktyk kulturowych, z różnych względów umykających uwadze badaczy, nie znajdujących miejsca w dyskursie publicznym i pomijanych publicznych politykach. Konwersatoria służyły sformułowaniu odpowiedzi na pytanie: Czy możliwe jest wypracowanie zbioru uniwersalnych reguł prowadzących do stworzenia metakultury rozwoju na czas, gdy kluczowym pytaniem o przyszłość w skali kraju jest kwestia „pułapki średnich dochodów”, a w skali mikro – rosnące zróżnicowanie Polski w wymiarze regionalnym?, w konsekwencji zaś konwersatoria służyły zdefiniowaniu modelu teoretycznego odsłaniającego bariery epistemologiczne oraz założenia metakultury rozwoju.