Multimedia

Jak wyciągnąć Unię z bagna? [Rogoff]

W obecnym kształcie Unia Europejska nie ma szans na przetrwanie wstrząsów czekających ją w nadchodzącej dekadzie. Czy nam się to podobam czy nie, strefa euro nie przetrwa bez głębszej integracji – wyjaśnia Kenneth Rogoff z Uniwersytetu Harvarda w materiale wideo przygotowanym wspólnie z Project Syndicate.

 

**

Czy w związku z wygraną centrystycznego prezydenta, stosującego politykę reform we Francji, a także rosnącym prawdopodobieństwem reelekcji Angeli Merkel na kanclerz Niemiec, pojawia się nadzieja na powrót do zamrożonego od jakiegoś czasu projektu wspólnej waluty europejskiej?

Francuzi zagrali va banque

Krótkofalowo wygląda na to, że tak. Ożywienie gospodarcze w strefie euro przerosło oczekiwania, a wygrana Macrona rozbudziła nadzieje na to, że Francja mogłaby stać się pełnoprawnym partnerem dla Niemiec w zarządzaniu strefą euro.

Prawico, lewico, liberałowie, zrozumcie jedno: Unia Europejska jest wybawieniem

Ale w dłuższej perspektywie ciężko ocenić, jak długo jeszcze waluta europejska może radzić sobie bez integracji politycznej i ekonomicznej na większą skalę. W Grecji dochody na głowę spadły o 25% i sytuacja się prawie w ogóle nie poprawia, we Włoszech są niższe niż 10 lat temu.

Sytuacja wygląda podobnie w wielu innych krajach. W przypadku Europy Południowej wspólnota walutowa okazała się złotą klatką, zmuszającą kraje do żelaznej dyscypliny budżetowej i walutowego purytanizmu, przy jednoczesnej likwidacji takich narzędzi ekonomicznych, jak dewaluacja, sterowanie kursem wymiany waluty czy poziomem inflacji jako wentylu bezpieczeństwa w przypadku niespodziewanych kryzysów.

Eurokraci często porównują integrację europejską do jazdy na rowerze – trzeba cały czas jechać do przodu, bo inaczej tracisz równowagę i się przewracasz. W takim przypadku przedwczesne wprowadzenie waluty euro, która według wielu ekonomistów nie była wcale niezbędna dla sukcesu Unii Europejskiej, funduje dzisiaj wielu państwom miejscom męczarnię.

Sotiris: Porzućmy fantazję o „dobrym kompromisie” z Brukselą

Pojawia się kwestia tego, w jaki sposób wyciągnąć UE z tego bagna, w którym ugrzęzła? Mimo, że wielu europejskich polityków niechętnie to przyzna, ale jedno jest pewne – staus quo nie da się już dłużej utrzymywać. W obecnym kształcie Unia skazana jest na kolejne wstrząsy w nadchodzącej dekadzie – być może ze strony Chin, być może na skutek globalnego wzrostu stóp procentowych. Strefa euro nie jest dziś nawet w najmniejszym stopniu na to przygotowana.

Razem: Unia Europejska nie może po prostu trwać

Ale jeśli uznajemy za fakt, że w dłuższej perspektywie strefa euro znajduje się w tak niepewnej sytuacji, to czemu spread między rentownościami 10-letnich obligacji Niemiec i Włoch nie jest dziś wyraźnie większy? Być może inwestorzy wierzą, że natychmiastowe pożyczki ratujące banki czy uwspólnienie długów i tak są nieuniknione? A może podejmują oni ryzyko uznając, że państwa europejskiego Południa ugrzęzły w tym systemie już tak głęboko, że z niego i tak nie wyjdą i nic ich nie ruszy, niezależnie od tego, jak bardzo sytuacja będzie się pogarszała?

Petru: W sprawie euro musimy się wreszcie zdecydować

Jakikolwiek z tych scenariuszy okaże się prawdziwy, przywódcy Unii Europejskiej powinni podjąć natychmiastowe działania, a nie czekać na chwilę objawienia. To, jak długo utrzymają się optymistyczne nastroje, zależy teraz od Macrona i Merkel.

Macron i Merkel mówią o Polsce jednym głosem, ale z dwóch różnych powodów

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij